ฟิลิปปินส์ เผชิญกับผลผลิตน้ำตาลที่ยังคงซบเซา
ฟิลิปปินส์ ประเทศผู้จัดหาน้ำตาลดิบให้กับสหรัฐอเมริกามาเป็นเวลานาน และกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดเนื่องจากสถานการณ์การจัดหาน้ำตาล ที่ไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในประเทศเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการที่จะต้องส่งออกน้ำตาลไปยังประเทศอื่น ๆ ด้วย เนื่องจากการระบาดครั้งใหญ่ของเชื้อไวรัสโควิด-19 และการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศจึงทำให้การผลิตน้ำตาลในฟิลิปปินส์และประเทศผู้ผลิตน้ำตาลรายใหญ่อื่นๆ แย่ลงตามๆ กัน ผู้ผลิตน้ำตาลในประเทศจึงเรียกร้องให้รัฐบาลระงับการขนส่งน้ำตาลออกไปยังตลาดสหรัฐฯ สำหรับฤดูการเพาะปลูกในปี พ.ศ. 2564-2565 ทั้งนี้ผู้ผลิตในประเทศยังกล่าวอีกว่า ผลผลิตในฤดูการเพาะปลูกที่จะเกิดขึ้นคาดว่าจะลดลง ซึ่งรับประกันได้ว่าจะมีการระงับการขนส่งไปยังสหรัฐอเมริกาชั่วคราวโดยใช้ระบบโควตาอัตราภาษี
เนื่องจากสหรัฐฯ เป็นตลาดสำหรับการนำเข้าน้ำตาลจากฟิลิปปินส์ตั้งแต่ช่วงปี พ.ศ. 2339 ตามรายงานของสำนักงานกำกับดูแลกิจการน้ำตาล (SRA) ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2423 ถึง พ.ศ. 2432 การส่งออกน้ำตาลของประเทศฟิลิปปินส์ไปยังสหรัฐอเมริกามีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 200,000 เมตริกตันต่อปี การพัฒนาอุตสาหกรรมน้ำตาลของฟิลิปปินส์เป็นไปอย่างรวดเร็ว ระหว่างการล่าอาณานิคมของสหรัฐอเมริกา เมื่อฟิลิปปินส์ได้รับอนุญาตให้ส่งออกน้ำตาลไปยังสหรัฐอเมริกา ที่อยู่ตามภายใต้เงื่อนไขพิเศษ
อย่างไรก็ตาม ผลผลิตน้ำตาลที่ลดลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทำให้ทั้งรัฐบาล โรงงาน และผู้ผลิต ต้องประเมินศักยภาพของประเทศฟิลิปปินส์สามารถสนองความต้องการน้ำตาลขอลวอชิงตันได้เสมอ ในปีที่ผ่านมา เนื่องจากการจัดสรรน้ำตาลของประเทศขึ้นอยู่กับการขนส่งในอดีต แต่ภาคอุตสาหกรรมยังไม่ได้รับการแก้ไขเพิ่มโควตาในอีก 3-5 ปี ข้างหน้า
อีกประการหนึ่งในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาผลผลิตน้ำตาลที่ได้ก็ยังคงซบเซา ทำให้จำเป็นต้องขยายพื้นที่ปลูกอ้อยทั้งที่การคุกคามของพายุลานีญายังทำให้ผู้ผลิตน้ำตาลเพิ่มผลผลิตนน้ำตาลได้ยากขึ้น
